Kitap hakkında: yıl / Kim olduğumu mu soruyorsunuz? Her şey ağaçta bir yaratık görmemle başladı. Adı Eine'ydi. O bir yırtıcıydı, artık insan yemeği yiyemiyordum, işlemediğim bir cinayetten dolayı tutuklandım, gidecek hiçbir yerim yoktu. Kendi mezarım ve ölüm belgem bana insanlara dönüş yolunu kapattı. Doğam geri dönülemez bir şekilde değişti. Güneşten, haçtan, sarımsaktan, kutsal sudan, gümüşten korkmuyorum. Daha önce kendi türümü öldürmüştüm. Ve beni de öldürmeye çalıştılar. Savaş, ihanet, şiddet, acı. Öfke, yalnızlık, umutsuzluk. Dünyada sevdiğim tek yaratık, bana anne diyen küçük kız kardeşim. O bir insan, ben de bir yırtıcıyım. Eski Kahire mezarlığında Eine'nin cesedine çivilendiğimde, demir göbek bağı boyunca ondan bana bir şey geçti. O, ebedi arayışını bana bulaştırdı. “Belki sen yapabilirsin” dedi. Ne? Bilmiyorum burada hiçbir gösteriş ya da parlaklık yok. Ben ondan uzağım. Ejderhalar, cadılar, tek boynuzlu atlar veya elfler de yok. Hiçbir şeyi süslemedim ama hiçbir şeyi de saklamadım. Bazı yerlerde zor çıktıysa, o zaman öyleydi. Ve eğer boğazınızda bazı yerlerde bir yumru varsa, bu da öyle olduğu anlamına gelir, ben Aurora Magnus'um ve büyük olasılıkla bana yaklaşmaktan ve arkadaşım olmaktan korkarsınız. Benim kim olduğumu mu soruyorsun? Ben bir yırtıcıyım ve sen bir erkeksin. Bunu okuduktan sonra “Bu olmaz” diyenlere akıl hocam Oscar'ın şu sözlerine seslenmek istiyorum: “İnsan. bilgi kusurlu ve eksiktir ve insanlar, kendileri için yarattıkları dünyanın resminin rehinesidir. Dünya büyük bir yanılsamadır. Gerçek, bizim onu ​​hayal ettiğimiz şeydir. Artık farklı bir gerçekliği deneyimleme şansınız var... Dünyayı yırtıcı hayvanların gördüğü gibi görün ve bir süreliğine okuyarak, onlar gibi yaşayın.».